Theo - Zonen09 - werk van geduld

Ik maak niet snel iets voor zoonlief, omdat ik maar moeilijk stofjes vind die ik geschikt vind voor mijn tienjarige jongen. Hij is zelf ook heel selectief, dus ik moet niet gelijk wat meebrengen.
Maar op De Bonte Fabriek botste ik bij Little Vixen op Fox Box van Kokka en ik kon er onmogelijk aan weerstaan. Het was best prijzig, maar aangezien ik niet zo veel voor hem maak had ik er met veel liefde voor over.

De zoektocht naar een geschikt hemdje was wat moeilijker, Geatan is niet zo groot en heel fijn, en draag nu een 134. Aangezien de Theo van Zonen 09 maar tot 134 gaat vond ik het enerzijds enorm jammer om enkel nog voor die ene maat het patroon te moeten kopen. Maar het is zo een mooi patroon dat ik toch overstag gegaan ben. Ik mocht een hemdje passen van Sophie (Bobby&Minouch) want zij maakte er ook net eentje in de maat die ik nodig had.
Gelukkig zat het hem als gegoten, doordat hij zo fijn is zat het prachtig aan zijn rugje.
We besloten wel om de rugplooi weg te laten, zo sluit het nog mooier aan en valt het niet zo groot.
De mouwen en onderzijde werden met nog eens 3cm verlengd, en we konden aan de slag.

Ik had geluk, want mijn kinderen mochten aan het begin van de kerstvakantie enkele dagen gaan logeren bij de oma. Dat gaf mij de tijd om een dagje ongestoord te naaien. En dat dagje naaien mag je ook echt letterlijk nemen. Ik begon er tijdig aan, maar alvorens het hele ding in elkaar zat was ik al snel 12 uur verder ... Tijd om te eten of te drinken nam ik niet, behalve wanneer ik dubbel begon te zien, dan werd er snel een blokje chocolade in de mond gepropt om er door te komen.

Het was een helse klus, eerlijk waar, ik heb gevloekt en losgemaakt tegen de sterren op!
De eerste uitdaging was het zakje, ik dacht te kiezen voor een ingewerkt zakje want dit was in mijn ogen makkelijker ... Goed mis! Wat een gepruts was me dat zeg ... Maar goed het zit erin, niet geheel perfect maar zeker aanvaardbaar.

Volgende uitdaging was de kraag, het was wat zoeken maar uiteindelijk lukte deze nog treffelijk zonder al te veel te moeten herbeginnen. Duim voor mezelf!

Maar de zwaarste uitdaging moest nog komen, de polsboorden. Hoe ik ook keek en zocht, ik zag het gewoon niet. Ik ging ten rade bij Google, maar zelfs die kon mij geen duidelijkheid brengen. De polsboorden werden geplooid, gevouwen, aangezet, afgehaald, wederom aangezet ... Ze zijn er gemakkelijk 15 keer aangezet en terug afgehaald. Het lukte maar niet.
Uiteindelijk heb ik het hele ding daar gesmeten en besloot een uur rust te nemen, ik was tenslotte al 9u non stop aan het naaien. Ik at iets, keek wat tv, en toen besloot ik het een nieuwe kans te geven.
Plots vond ik een manier om ze eraan te zetten, EEN manier en zeker niet DE manier, want neen het is niet erin gezet zoals het hoort.
Voor ik aan het volgende exemplaar begin ga ik eerst even gaan kijken bij ervaringsdeskundigen hoe het nu eigenlijk wel moet, en dan proberen we het volgende keer wel volgens de regels van de kunst te doen. Maar goed, het staat eraan en is mooi :)

De rest van het hemd ging behoorlijk goed, maar het is toch wel een project dat enige ervaring vereist vind ik persoonlijk. Ook de kampsnaps waren de eerste keer voor mij, het is wat zoeken, zeker om ervoor te zorgen dat ze vlot open en dicht gaan, maar ze staan eraan en het maakt het plaatje compleet.

Dit is zoonlief zijn hemdje voor Oud naar Nieuw, dus ook deze aan foto's zullen dan gepost worden, maar ik kan jullie nu al verklappen dat het hem beeldig staat!

Bedankt voor het lezen & tot een volgende keer ! Follow