Pagina's

zondag 28 september 2014

Een herfstjurkje voor mijn Fleurige prinsesje

Enige tijd geleden vertelde ik al dat ik halsoverkop verliefd
geworden was op een stofje ...
Zoveel tijd later lag dat prachtige stofje echter nog steeds in de kast,
te wachten op een eindbestemming.
Dus ging ik even nadenken, en kwam tot de conclusie dat het een ideaal stofje was voor een simpel jurkje. Het bovenstukje uit SVDHZ en een rimpelrokje eraan.
Een vertrouwd patroon, dus ik zag er geen problemen in.
Alles verliep vlotjes, en zelfs de blinde rits werd deze keer ook écht blind.
Je ziet ze gewoon niet zitten in het kleedje!
Enkel het toenaaien onder de rits blijft nog steeds een uitdaging.
Maar het kleedje is dus af, en werd goedgekeurd door dochter en manlief :)
Het moet niet altijd moeilijk zijn he!



Een kraamcadeau voor Sep!

Vrijdagavond kregen we het heuglijke nieuws dat vrienden van ons
hun 2de kindje geboren was.
Een wolk van een jongetje met de naam Sep.
Aangezien we het best druk hebben gaan wij graag de dagen erop al op bezoek in het moederhuis zodat we de kleine spruit zeker gezien hebben voor hij begint te kruipen :)
Nu, het probleem was dat onze vrienden geen geboortelijst hadden aangelegd ... en ik ben geen bonnenmadam, want bij geboortes horen voor mij écht cadeautjes.

Tijd dus om de angst voor kraamcadeautjes te overwinnen! En een reden om eens een bezoekje te brengen aan Stoffen Van Leuven (grote winkel, voor mij wat onoverzichtelijk en duur).
Er werd een stofje gekozen met veel blauw en vrolijke vogeltjes, voor mij een ideaal stofje voor een schattig baby jongetje.


En dus gingen we aan de slag, zaterdagnamiddag om half 4, want zondag om 14u moest het klaar zijn

We begonnen met een dekentje, ik bracht een heerlijk fleece dekentje mee dat ik zou combineren met het katoentje. Ik dacht: oké, dit wordt een makkie en we gaan dit eens snel fixen.
Niets bleek minder waar, de paspel eraan krijgen was al een ware uitdaging.
En dan bleek ook nog eens dat die fleece bij het aanstikken totaal niet bleef liggen.
Plots was mijn stuk fleece groter dan mijn stuk katoen,
terwijl ze voor het stikken allebei even groot waren ...
Er werd dus wat afgevloekt (ja alweer, ik weet het!)
Maar na veel bloed, zweet en tranen kreeg ik dit prachtige dekentje :


Tijd voor de volgende stap : een luierzakje!
Ik haalde er de blog van Mme ZsaZsa bij, tekende alles netjes op papier,
knipte mijn stofje, zette alles aan elkaar en kreeg er zelfs proper het biais aan.
Ik was meteen weg van het resultaat:

We waren best wel al enkele uurtjes verder, maar ik was nog niet bereid om te stoppen die avond, dus begon ik aan het volgende :
een knisperdoekje met friemel lintjes.
Na wat gespeur op google vond ik een handige uitleg waarmee ik aan de slag ging.
We deden ook een zakje chips open, want ik had een papiertje nodig.
En die chips konden we natuurlijk niet verloren laten gaan :)
Een badhanddoek werd zorgvuldig verknipt en we gingen aan de slag.
Niet zo simpel, want 2 lagen katoen en 2 lagen badstof op elkaar ...
toch net wat teveel voor mijn kleine povere naaimachientje!
Alweer wou ik niet afgeven en na opnieuw wat gevloek kreeg ik het toch voor mekaar:


Voor die namiddag/avond was het wel genoeg geweest.
We maakten ons klaar om het vaderschap te gaan vieren :)

En zondagochtend om 9u waren we alweer aan de slag!
De stof voor de slabbetjes werd geknipt, 2x katoen en 1x badstof.
Alles werd netjes aan elkaar bevestigd, gekeerd en gestreken.
De velcro werd toegevoegd en ook dit was klaar :


En dan dachten we, oké, nog 1 snel en makkelijk projectje kan er nog wel bij.
Een zacht speelballetje volgens een beschrijving van Veritas ...
Man, dat was dus alles behalve makkelijk !!!
Uiteindelijk is het een poef geworden ipv een balletje,
wel met een leuk belletje erin, maar niet echt rond van vorm.
Maar het blijft toch een leuk extraatje :)


Et voilà, het was een hele klus maar na 7u zwoegen en zweten had ik een (in mijn ogen) volwaardig kraamcadeau samen gesteld, dat ik met een bang hartje kon afgeven.
Waarom een bang hartje ?
Je weet nooit of het naar waarde geschat zal worden ...
Maar ze waren dolenthousiast en leken écht oprecht blij met hun cadeau!
En ik was uiteraard fier op mezelf, alweer heel wat bijgeleerd !!




Mijn aller eerst creatie voor mezelf: De June Dress van LMV

Mijn dooppeter gaat trouwen! Wauw, dat was het heuglijke nieuws dat ik enkele maanden geleden te horen kreeg. EN bovendien wilde hij dat ik zijn getuigen zou zijn ...
Nu moet je weten dat ik altijd al een heel speciale band met mijn peter heb gehad, dus er werd best een traantje weggepinkt toen ik de vraag gesteld kreeg.
Uiteraard zij ik ja!
 
Het was echter een trouwpartij in intieme kring, niets over the top, en ik moest mij vooral niet opkleden. Dus ik moest ook vooral niets nieuws gaan kopen ...
 
Nu, als ik naar een trouwfeest mag, hoe klein en intiem ook, dan hoort daar een nieuw kleedje bij!
Zeg nu zelf, een beter excuus om ons in het nieuw te zetten bestaat er toch niet ?!
Bovendien zijn heel wat kleren na 17kg vermagerd te zijn niet echt nog flatterend.
 
De weken gingen voorbij en ik vergat het hele kleedjes verhaal, ik zou wel iets vinden.
Tot in anderhalve week voor het trouwfeest plots de ingeving kreeg om eens zélf een kleedje te maken! Tenslotte staan we nu toch alweer iets verder in het hele naai proces,
dus ik vond het een poging waard.
 
Nu, anderhalve week, dat is niet veel wanneer je nog nooit iets voor jezelf gemaakt hebt. Maar aangezien ik al veel positiefs had gehoord over de June besloot ik hiervoor te gaan. Ik vind het een prachtig model, en het flatteert echt elk figuur ...
We trokken dus naar Geel, naar Stoff, om een geschikt stofje te vinden. Al gauw werd mijn aandacht getrokken door een licht mee rekkend katoentje, en zo konden we beginnen.
 
Het patroon werd uitgetekend, de stof werd geknipt en de attributen werden boven gehaald.
Aangezien het toch wel een belangrijk kleedje ging worden, en ik geen tijd had om opnieuw te beginnen wanneer het mislukte besloot ik toch voor alle veiligheid
samen met mijn mama eraan te werken. Zij is immers ervaringsdeskundige,
en als er problemen zouden zijn kon ik heel snel haar hulp inroepen.
 
De eerste avond werd het kleed volledig met de hand in elkaar gezet, ikzelf zag er eerst het nut niet van in en vond het puur tijdverlies ... Die mening heb ik achteraf echter moeten bijstellen, op deze manier konden we het patroon heel goed aanpassen waar nodig zonder alles los te moeten maken.
Dus, de nodige aanpassingen gebeurden en we konden verder.
 
Een volgende stap was het inzetten van de blinde rits, daar hebben we een volledige avond voor nodig gehad (maar liefst 3 uur!). Er werd gevloekt, losgemaakt, herbegonnen, weer losgemaakt, nogmaals herbegonnen, ... En zo ging het wel een tijdje verder, tot ze er uiteindelijk toch correct in stond. Ik moet jullie niet vertellen dat blinde ritsen zo niet meteen mijn favoriet zijn zeker ?

Tot slot werd het kleed dan verder afgewerkt, het beleg werd in orde gebracht en de laatste details werden uitgewerkt. Tussendoor was ik al attributen gaan zoeken (lees juwelen, handtas, schoenen, jasje ...) Voor alle veiligheid werd alles in 2voud gekocht: donkerblauw en felrood.
 
Ik koos voor het felrood voor de juwelen, nagels, lippenstift en handtas. En dan voor het blauw voor de schoenen en het jasje ... ER werden niet teveel foto's genomen,
aangezien ik mezelf niet graag op foto zie, maar dit was het resultaat :



donderdag 11 september 2014

Mijn 1e naaicafé ... was een succes !

Zoals ik hier enige tijd geleden al aankondigde, had ik in een zotte bui het idee opgevat om een naaicafé op te starten. Dit was ergens eind augustus, en aangezien ik iemand ben die graag heeft dat alles vooruit gaat moesten er al 2 sessies vast liggen in September.

En die eerste sessie, dat was gisteren, 10 September 2014.
Er kwamen maar liefst 27 dames meestikken, en we maakten er samen een gezellige avond van.
Ik wil iedereen die er aanwezig was dan ook nog eens extra bedanken hiervoor !
Hopelijk vielen de cadeautjes die ze mochten ontvangen ook in de smaak ...

Tevens kwam Huis Van De Vijver langs om enkele naaimachines en overlocks kort voor te stellen.
Want, en ik weet niet of jullie dit al wisten, maar tijdens elk naaicafé voorzien zij ons van maar liefst 10 naaimachines en 2 overlocks, die gratis te gebruiken zijn! Op deze manier krijgt ook de beginnende naaister de kans om toch deel te nemen aan 1 van onze geplande cafés.
Dus ik wil ze dan ook nog eens hartelijk bedanken om ons initiatief zo te steunen, het doet deugd als er mensen zijn die in je geloven en in je willen investeren.

Verder was ook Made By Luka aanwezig op ons 1e naaicafé. Zij kwam stofjes en fournituren verkopen, en aan haar vrolijke gezicht te zien toen we afsloten was het ook voor haar een geslaagde avond.
Het is trouwens een zeer vriendelijke dame, die Joke, en ze heeft prachtige stofjes in haar collectie zitten.
Absoluut een bezoekje waard dus !

En om het helemaal compleet te maken, was er ook nog eens een fotograaf aanwezig om sfeerbeelden te maken van het hele gebeuren :) Als dat geen luxe is ! Hopelijk kan ik jullie snel de sfeerbeelden tonen ...

We organiseerden ook nog een tombola, dit was een waardebon van €25,00 geschonken door Made By Luka. De gelukkige winnares werd door Joke zelf getrokken, en het was Elke Van Rossen die in de prijzen is gevallen ! Benieuwd wie de volgende winnares zal worden :)

Toch ook een speciale dank aan mijn mama (Mama Mia) en aan Sophie De Dier (Bobby & Minouch) voor alle hulp deze avond. Niet alleen van mij, maar ongetwijfeld ook van iedereen die jullie zo fantastisch hebben geholpen en begeleid bij hun projectje van die avond. Alleen kan ik het niet, dus het doet deugd dat ik op jullie kan rekenen om mij mee te steunen in dit grote project. Ik kan jullie hiervoor niet genoeg bedanken, en ik zal het ook nooit vergeten!

Intussen kruipt er alweer heel wat tijd in de voorbereiding voor het volgende naaicafé, we weten nu waar er enkele knelpuntjes zitten en wat we nog moeten extra aanschaffen. De lijsten moeten aangepast worden, en de lijsten voor Oktober moeten open gezet worden. Kortom, we weten wat te doen de komende dagen.

En, O ja, tussendoor wil ik graag nog wat zelf stikken ook :-)