Een kraamcadeau voor Sep!

Vrijdagavond kregen we het heuglijke nieuws dat vrienden van ons

hun 2de kindje geboren was.
Een wolk van een jongetje met de naam Sep.

Aangezien we het best druk hebben gaan wij graag de dagen erop al op bezoek in het moederhuis zodat we de kleine spruit zeker gezien hebben voor hij begint te kruipen :)

Nu, het probleem was dat onze vrienden geen geboortelijst hadden aangelegd ... en ik ben geen bonnenmadam, want bij geboortes horen voor mij écht cadeautjes.

Tijd dus om de angst voor kraamcadeautjes te overwinnen! En een reden om eens een bezoekje te brengen aan Stoffen Van Leuven (grote winkel, voor mij wat onoverzichtelijk en duur).
Er werd een stofje gekozen met veel blauw en vrolijke vogeltjes, voor mij een ideaal stofje voor een schattig baby jongetje.

En dus gingen we aan de slag, zaterdagnamiddag om half 4, want zondag om 14u moest het klaar zijn

We begonnen met een dekentje, ik bracht een heerlijk fleece dekentje mee dat ik zou combineren met het katoentje. Ik dacht: oké, dit wordt een makkie en we gaan dit eens snel fixen.

Niets bleek minder waar, de paspel eraan krijgen was al een ware uitdaging.
En dan bleek ook nog eens dat die fleece bij het aanstikken totaal niet bleef liggen.
Plots was mijn stuk fleece groter dan mijn stuk katoen,

terwijl ze voor het stikken allebei even groot waren ...

Er werd dus wat afgevloekt (ja alweer, ik weet het!)

Maar na veel bloed, zweet en tranen kreeg ik dit prachtige dekentje :



Tijd voor de volgende stap : een luierzakje!
Ik haalde er de blog van Mme ZsaZsa bij, tekende alles netjes op papier,
knipte mijn stofje, zette alles aan elkaar en kreeg er zelfs proper het biais aan.
Ik was meteen weg van het resultaat:

We waren best wel al enkele uurtjes verder, maar ik was nog niet bereid om te stoppen die avond, dus begon ik aan het volgende :
een knisperdoekje met friemel lintjes.
Na wat gespeur op google vond ik een handige uitleg waarmee ik aan de slag ging.
We deden ook een zakje chips open, want ik had een papiertje nodig.
En die chips konden we natuurlijk niet verloren laten gaan :)
Een badhanddoek werd zorgvuldig verknipt en we gingen aan de slag.
Niet zo simpel, want 2 lagen katoen en 2 lagen badstof op elkaar ...

toch net wat teveel voor mijn kleine povere naaimachientje!

Alweer wou ik niet afgeven en na opnieuw wat gevloek kreeg ik het toch voor mekaar:

Voor die namiddag/avond was het wel genoeg geweest.

We maakten ons klaar om het vaderschap te gaan vieren :)

En zondagochtend om 9u waren we alweer aan de slag!

De stof voor de slabbetjes werd geknipt, 2x katoen en 1x badstof.
Alles werd netjes aan elkaar bevestigd, gekeerd en gestreken.
De velcro werd toegevoegd en ook dit was klaar :

En dan dachten we, oké, nog 1 snel en makkelijk projectje kan er nog wel bij.
Een zacht speelballetje volgens een beschrijving van Veritas ...
Man, dat was dus alles behalve makkelijk !!!
Uiteindelijk is het een poef geworden ipv een balletje,
wel met een leuk belletje erin, maar niet echt rond van vorm.
Maar het blijft toch een leuk extraatje :)

Et voilà, het was een hele klus maar na 7u zwoegen en zweten had ik een (in mijn ogen) volwaardig kraamcadeau samen gesteld, dat ik met een bang hartje kon afgeven.

Waarom een bang hartje ?
Je weet nooit of het naar waarde geschat zal worden ...
Maar ze waren dolenthousiast en leken écht oprecht blij met hun cadeau!
En ik was uiteraard fier op mezelf, alweer heel wat bijgeleerd !!